هنگامی که انسان به طبیعت سفر می‏کند تماشای مناظر سرسبز او را به نشاط می‏آورد. وقتی انبوهی از گل‏های رنگارنگ و زیبا را در پهنه دشت‏های هموار می‏بیند به وجد می‏آید و دلش می‏خواهد در آن لحظه زمان بایستد. انسان در مسیر حرکتش به سنگلاخ‏ها، کوه‏ها و مسیرهای پر پیچ و خم می‏رسد و در این موقعیت‏ها بیشترین تصویری که در قاب چشمانش جای می‏گیرد تصویر صخره‏های سنگی و ناهموار است. اما دیدن گلی زیبا و کوچک در شکاف تخته سنگی بزرگ، او را به حیرت و گاه حتی به زانو زدن در مقابلش وا می‏دارد و از خود می‏پرسد چگونه این گل زیبا از دل صخره‏ای سخت و سنگی روییده است؟
بیشتر جوانان ما برای تلاش در زمینه‏های کاری بهانه‏های بسیاری می‏آورند، بیشترشان از کمبود امکانات، شرایط نامساعد و ... گلایه دارند اما اگر همین جوانان علاقه‏مند به کار، دستِ کم یک‏بار به حکایت چگونگی شروع به کار بسیاری از کارآفرینان کشور گوش دل بسپارند درخواهند یافت که امثال ما در چه شرایط و با چه امکاناتی مصمم شدیم به ایده‏هایمان جان ببخشیم.
امروزه امکانات خوبی در ایران عزیز وجود دارد و لازم است علاقه‏مندان به کارآفرینی همت خود را دو‏ چندان نمایند، ترس را از دل بیرون کنند و با پشتوانه علمی، مهارت و تخصص گام ارزشمندی در راه سربلندی میهن عزیزمان بردارند و مانند گل سر برافراشته از میان صخره‏های سخت به رویشی باشکوه برسند.
ایران شایسته بهترین‏هاست و وظیفه نسل حاضر است که بپاخیزد. اگر به گذشته‏ها برگردیم، می‏بینیم که ما از نسل انسان‏های سختکوشی هستیم که هزاران سال پیش توانستند تابلوهایی از پیکره‏های سنگی بر دل کوه‏ها بتراشند. امروز کوه «بیستون» سندی از تمدن آریایی ماست. به هر شهر و دیاری که قدم بگذاریم آثاری را از پيشينيان خود می‏بینیم که هر یک بسیار ارزشمند و غرورآفرین است. اکنون تمدن جهانی بشر به پیشرفت بالایی دست يافته است پس چرا ما ایرانیان سهمی از آن را در قباله کشور خود نگذاریم؟
*  *  *
کارآفرین در نگاه من به منزله خورشید تابانی در آسمان است، چرا که خورشید با تشعشعات نورانی خود به زمینیان گرما می‏بخشد و یک کارآفرین نیز با خلق موقعیت‏های کاری و شغلی، چه برای خود و چه برای دیگران مایه سود و منفعت است. حضور کارآفرینان در عرصه‏های مختلف تولید و خدمات نقش زرینی در پیشرفت سریع اقتصادی هر کشور دارد. کارآفرینان چون گنجینه‏ای پر بها، یکی از مهم‌ترین پشتوانه‏های ملی هر کشور هستند.
صنایع غذایی «بهروز» را در بدترین شرایط مالی و بدون داشتن سرمایه قابل توجهی راه‏اندازی کردم. در دوره‏ای که اغلب تولیدکنندگان از اوضاع بد اقتصادی شاکی بودند هرگز از نابسامانی اقتصادی نترسیدم، بلکه به‌عنوان نماينده کشورم حضوری پر رنگ در این صنعت داشتم و فعالیت‏های شرکتم را همچنان ادامه دادم. بسیاری از افراد را می‏دیدم که با کوچک‌ترین ناملایمات اقتصادی یا سیاسی کوله‏بار خود را بسته و به آن سوی مرزها می‏رفتند و به زعم خود در کشورهای بیگانه ثروت خود را در نهایت امنیت به کار می‏انداختند.